Słowo Boże, na każdy dzień.

adsenior

Piątek, 25 lipca 2025 /65331
ŚWIĘTO ŚW. JAKUBA, APOSTOŁA

J 15,16

Alleluja, alleluja, alleluja

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.

Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA

Mt 20,20-28

Kielich mój pić będziecie

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Matka synów Zebedeusza podeszła do Jezusa ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła.
On ją zapytał: „Czego pragniesz?”
Rzekła Mu: „Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie, jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie”.
Odpowiadając Jezus rzekł: „Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?”
Odpowiedzieli Mu: „Możemy”.
On rzekł do nich: „Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował”.
Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, oburzyli się na tych dwóch braci.

A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: „Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym. Na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”.

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Prośbę skierowaną do Jezusa przez matkę Jana i Jakuba można zinterpretować jako żądanie dla nich stołków ministerialnych w przyszłym Jego rządzie. Dwaj bracia uznali widać, że należy się pośpieszyć z załatwieniem tej sprawy, skoro Jezus zapowiada jakąś bliżej niezrozumiałą dla nich swoją śmierć, a potem jeszcze trudniejsze do pojęcia zmartwychwstanie.

Prośba synów Zebedeusza oburzyła pozostałych dziesięciu Apostołów, ale bynajmniej nie z racji na jej niestosowność, co raczej z racji na to, że i oni przecież także chcieli te miejsca u boku Jezusa zająć!

Dwunastu Jego uczniów, których nota bene sam sobie wybrał, nie było więc idealnym gronem świętych mężów. Oni dopiero uczyli się być Jego uczniami, dorastali do swej misji i powołania.

Uczniem bowiem Jezusa człowiek „się staje”, ale nigdy nim się nie rodzi ani też nie jest nim w pełni. Stąd też i nikt z nas w oczach Jezusa nie jest przekreślony i bez nadziei na poprawę. Wszystko zależy od tego, czy chcemy z Nim być, nawet jeśli na tej drodze upadamy.

Może zatem warto wziąć dziś przykład z Jezusa, który nie przyszedł po to, „aby Jemu służono, lecz aby służyć”, i zrobić ten zasadniczy krok na drodze Jego uczniostwa: zacząć żyć dla innych.

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

26 lipca 2025

Sobota
Sobota XVI tydzień zwykły

Aklamacja (Jk 1, 21bc)
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze.

(Mt 13, 24-30)
Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?” A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”.

O wspaniałym Rolniku
Jaka jest różnica między chwastem a pszenicą? Jedno i drugie czerpie pokarm z gleby, poi się deszczem i posila energią słońca. Różnica polega na tym, że pszenica, gdy dojrzeje, karmi innych. Chwast natomiast nie nakarmi nikogo. Dlatego pszenica jest symbolem ludzi przemienionych w Miłość. Póki nie są oni dojrzali, łatwo można ich pomylić z chwastem. Dlatego Jezus nie pozwala od razu wyrywać chwastów. Każdy jednak, kto wzrasta w Miłości może liczyć na opiekę Rolnika – Pana Żniwa. On nie szczędzi środków, by Jego pszenica dojrzewała. A skoro tak, to na pewno dojrzeje.
o. Mieczysław Łusiak SJ