Słowo Boże, na każdy dzień.

adsenior

Poniedziałek, 29 kwietnia 2024
ŚWIĘTO ŚW. KATARZYNY SIENEŃSKIEJ, DZIEWICY I DOKTORA KOŚCIOŁA

Por. Mt 11,25

Alleluja, alleluja, alleluja

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA

Mt 11,25-30

Tajemnice królestwa objawione prostaczkom

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Dlaczego Bóg „zakrył te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi”? I dlaczego Jezus uwielbia za to swego Ojca? Zapewne dlatego, że ci „mądrzy i roztropni” są takimi jedynie we własnych oczach, a nie w oczach Boga. Są zatem zamknięci na Boże Słowo, na Jezusa. Kierują się wyłącznie swoim intelektem, a nie wsłuchują w głos Boga ani nie ufają Mu niczym dzieci swemu ojcu. Dlatego właśnie te prawdy są przed nimi zakryte. Ale nie z woli Boga i z Jego decyzji, lecz dlatego, że sami się wewnętrznie zamknęli na Jego działanie.

Jezus jako Syn Boży uznaje słuszność Ojcowskiego działania. Bóg odsłonił te prawdy przed ludźmi prostymi i ubogimi, a mówiąc dokładniej – oni sami z ufnością otworzyli się na Boże Słowo, dzięki czemu te prawdy stały się im zrozumiałe i jasne. I Bogu niech będą za to dzięki.

Gdyby Jezus powiedział, że nikt nie jest w stanie Go poznać, jak tylko Ojciec, i Ojca nikt nie jest w stanie poznać, jak tylko Syn, i na tym poprzestał, to wtedy mielibyśmy sytuację „patową”, bez wyjścia: tajemnica wewnętrznego życia Trójcy Świętej byłaby zamknięta przed oczyma człowieka. Nie mielibyśmy żadnych szans na poznanie Boga. Ale Jezus rzekł, że Ojca nikt nie jest w stanie poznać za wyjątkiem Syna i tego, komu Syn zechce objawić (11,27b): i dzięki temu mamy dostęp do poznania Boga w Jego wewnętrznym życiu i relacjach.

Jakie to piękne! Oto okazuje się, że Bóg Ojciec jest otwarty wobec człowieka, o ile tylko człowiek zechce się zbliżyć do Niego przez systematyczne poznawanie Jego Syna. Tylko w ten sposób – biorąc na siebie lekkie „jarzmo” chrześcijańskiego życia i ucząc się cichości i pokory Jezusa – możemy znaleźć prawdziwe ukojenie dla duszy i odpoczynek dla ciała.

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

30 KWIETNIA 2024

Wtorek
Wtorek V tygodnia okresu Wielkanocnego

Aklamacja (J 3,15)
Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.

(J 14,27-31a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał”.

Pocieszyciel, Duch Prawdy, umacnia dusze nasze pośród ucisków i utrapień...Nie jesteśmy sami, Pan nie zostawił nas sierotami, ale przyszedł do nas i ukrył w Bogu. Chrystus jest z nami i troszczy się o nas. Nawet włosy na naszej głowie są policzone. Zostawił nam swój pokój, abyśmy się nie trwożyli i nie lękali, ale wierzyli w Niego, bo On jest naszą drogą i prawdą, i życiem.
Marek Ristau

adsenior

Środa, 1 maja 2024
5 tygodnia wielkanocnego

J 15, 4a. 5b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę.
Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

J 15, 1-8

Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.

Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Jesteś, Jezu, winnym krzewem, a my – latoroślami, jego gałązkami. Twój Ojciec jest rolnikiem, który go uprawia i dogląda. Każdą zdrową gałązkę (= przynoszącą owoc) oczyszcza, aby przynosiła większy owoc, każdą złą usuwa.

Oczyszczenie dokonuje się przez Twoje słowo, które wypowiedziałeś do nas. Ono w nas jest i trwa. Wzywasz nas, byśmy trwali w Tobie, jak latorośle w życiodajnym winnym krzewie. Bez tej łączności z Tobą nic nie możemy wartościowego sami z siebie uczynić.

Kto trwa w Tobie przynosi owoc obfity. A co najważniejsze – przez to zostanie otoczony chwałą Twój Ojciec; tzn. przez to, że będziemy przynosić obfity owoc i że w ten sposób staniemy się Twoimi uczniami. To jest celem, sensem bycia latoroślami, trwania w winnym krzewie. Człowiek jest przecież po to stworzony, by oddawał Bogu chwałę w swoich myślach, słowach i czynach. Całym sobą.

Kiedy trwamy w Tobie, możemy poprosić o cokolwiek chcemy, a to nam się spełni.

Bez Ciebie zatem nic nie mogę uczynić. I oby tak zawsze było, Panie!

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

02 MAJA 2024

Czwartek
Czwartek V tygodnia okresu Wielkanocnego

Aklamacja (J 10,27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

(J 15,9-11)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna”.

Bóg oczyścił nasze serca przez wiarę w Jezusa Mesjasza. Zostaliśmy zbawieni przez łaskę Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Przez słuchanie z wiarą, otrzymaliśmy Ducha Świętego, dzięki któremu Bóg dokonuje przez nas swoje cudowne dzieła. Mamy wytrwać w miłości Chrystusowej. Stanie się to, jeżeli zachowamy Jego przykazania. W taki sposób staniemy się uczestnikami Jego doskonałej radości.
Marek Ristau

adsenior

Piątek, 3 maja 2024
UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ POLSKI /40014

J 19,27

Alleluja, alleluja, alleluja

Jezus powiedział do ucznia: „Oto Matka twoja”,
i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA

J 19,25-27

Oto Matka twoja

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.

Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”.

I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Św. Jan Apostoł przedstawia w swojej Ewangelii zaledwie dwie sceny z udziałem Matki Bożej (dodajmy – obie bardzo ważne). Pierwsza, to wesele w Kanie Galilejskiej, które ukazuje nam pośrednictwo Maryi, druga – w zakończeniu Ewangelii – to scena pod krzyżem, gdy Jezus powierza swą Matkę opiece Jana i vice versa. Ta scena z kolei pokazuje nam Maryję nie tylko jako Matkę Jezusa, ale też jako Matkę Kościoła, czyli wspólnoty wiary. Dlaczego? Ponieważ już Ojcowie Kościoła i pisarze kościelni pierwszych wieków podają, iż w osobie Jana pod krzyżem jest symbolicznie obecny każdy chrześcijanin.

Kiedy więc Jezus zwraca się do Matki mówiąc: „Oto syn twój", to tym samym oddaje Jej pod opiekę nie tylko Jana, ale każdego z nas. Z woli Jezusa Maryja ma opiekować się nami wszystkimi, całym Kościołem. Możemy być tego absolutnie pewni. Ona nigdy nas nie opuści.

Z drugiej strony, skoro Jezus zwracając się do Jana mówi: „Oto matka twoja", to oznacza, że Maryja od tego momentu staje się – z woli Jezusa – matką każdego chrześcijanina. Winniśmy więc Ją jako naszą Matkę czcić i szanować. To jest z kolei nasz obowiązek.

Jak najlepiej możemy to uczynić? Gdy pójdziemy za Jej radą wypowiedzianą do sług w Kanie Galilejskiej: „uczyńcie wszystko, cokolwiek wam powie!” (J 2,5). Uczyńmy wszystko, cokolwiek nam powie Jezus, Jej Syn, a wtedy rzeczywiście doświadczymy tego, iż Maryja jest wobec nas Matką Dobrej Rady.

Dzisiejsza ewangelia mówi nam zatem, że Maryja jest i Matką Mesjasza, i Matką Kościoła; naszą Matką. Jak więc wygląda moja miłość do mej Matki?

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

04 MAJA 2024

Sobota V tygodnia okresu Wielkanocnego

Aklamacja (Kol 3,1)
Jeśli więc z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga.

(J 15,18-21)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was miłował jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi. Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: "Sługa nie jest większy od swego pana". Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał”

Świat nas nienawidzi, ponieważ nie jesteśmy jego własnością, ale należymy do Chrystusa. Chrystus wybrał nas sobie ze świata i dlatego nie jesteśmy ze świata. W Chrystusie staliśmy się nowym stworzeniem i nasza ojczyzna jest w niebie. Szukamy już tylko tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, nasz Pan i Zbawiciel, który siedzi po prawicy Boga i wstawia się za nami.
Marek Ristau

adsenior

Niedziela, 5 maja 2024
6 NIEDZIELA WIELKANOCNA

J 15, 9-17

Przykazanie miłości

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.

To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.

Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Motywem przewodnim dzisiejszego tekstu jest powtarzające się wezwanie do trwania we wzajemnej miłości, po grecku: agapē. Jej wzorem jest miłość Jezusa do nas, a ona ukazała się w Jego męce i śmierci poniesionej dla naszego dobra duchowego. Jak zatem z tekstu wynika, nie chodzi tu o miłość w formie uczuć i emocji, ale w formie konkretnej postawy życiowej, w zachowaniu poleceń Jezusa, Jego nauki.

Tak właśnie jest rozumiana miłość w Biblii: jako zaangażowanie całego człowieka, także – a nawet przede wszystkim – jego rozumu i woli. Chodzi zatem o świadomy wybór pochylenia się z troską nad drugą osobą, niezależnie od tego, czy się ją lubi, czy też nie. Takiej postawy Jezus od nas oczekuje.

Taka miłość jest Jego darem. To nie myśmy Go wybrali pierwsi: to On nas wybrał, wlał w nasze serce swoją miłość i teraz czeka na naszą odpowiedź: abyśmy szli i owoc przynosili, i by ten owoc trwał.

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

06 MAJA 2024

Poniedziałek
Święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba

Aklamacja (J 14,6b.9c)
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem; Filipie, Kto Mnie widzi, widzi i Ojca.

(J 14,6-14)
Jezus powiedział do Tomasza: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.

adsenior

Wtorek, 7 maja 2024
6 tygodnia wielkanocnego

Por. J 16, 7. 13

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Poślę wam Ducha Prawdy,
On doprowadzi was do całej prawdy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

J 16, 5-11

Jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?” Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was.

On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Perykopa dzisiejsza jest kolejnym fragmentem tzw. mowy pożegnalnej Jezusa, wygłoszonej przez Niego wobec uczniów w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy, zgodnie z relacją św. Jana.

Jezus zapowiadając swoje odejście z tego świata (zarówno śmierć, jak i wniebowstąpienie) obiecuje przysłać w zamian Ducha Parakleta, Ducha Prawdy, który doprowadzi uczniów do stopniowego poznania pełnej prawdy o Bogu. Ta informacja napełnia jednak serca uczniów smutkiem zamiast radością, bo czują zbliżający się już moment rozłąki z Jezusem. To ich bardziej martwi i niepokoi, aniżeli raduje obietnica zesłania Ducha Pocieszyciela.

Duch przychodząc wypełni potrójną misję wobec świata wrogiego Bogu i Jego wartościom: przekona go o grzechu niewiary w Jezusa, o sprawiedliwości i prawdzie Jego nauczania i pochodzenia od Ojca, i o definitywnym sądzie nad szatanem.

Ostateczne bowiem zwycięstwo należy do Chrystusa: „Jam zwyciężył świat” (J 16,33).

A po czyjej stronie klasyfikują mnie moje wybory życiowe?

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

08 MAJA 2024

Środa
Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, Głównego Patrona Polski

Aklamacja (J 10,14)
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają.

(J 10,11-16)
Jezus powiedział do faryzeuszów: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.

Jezus oddał za nas życie swoje. On nabył Kościół Boga własną krwią. Jezus poniósł za nas śmierć, zmartwychwstał, jest po prawicy Boga i wstawia się za nami. On do końca nas umiłował i i nic nie odłączy nas od Jego miłości. Dzięki Niemu we wszystkim odnosimy pełne zwycięstwo. Jesteśmy w Jego rękach i nic nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga.
Marek Ristau

adsenior

Czwartek, 9 maja 2024
6 tygodnia wielkanocnego

Por. J 14, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

J 16, 16-20

Smutek wasz przemieni się w radość

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».

Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».

Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Dzisiejsza Ewangelia jest dobrym przykładem na semicki z ducha sposób powolnego wprowadzania odbiorcy w treść, która jest ważna z punktu widzenia autora.

Termin „chwila”, mikron, pojawia się w tym krótkim tekście aż 7x i oznacza z jednej strony chwilę odejścia Jezusa z tego świata, a zatem Jego mękę i śmierć, a z drugiej – chwilę Jego zmartwychwstania, czyli powrotu do uczniów.

Otóż chwila odejścia Jezusa będzie dla uczniów doświadczeniem traumatycznym, czasem płaczu i zawodzenia, natomiast dla świata – który jest tu symbolem sił wrogich Bogu – czasem radości i fiesty.

Jezus jednak zapowiada, że smutek Jego uczniów będzie „chwilowy” i zamieni się w trwałą radość, bo On ma szczery zamiar – dla naszego dobra – powstać z martwych.

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

10 MAJA 2024 /40173

Piątek
Piątek VI tygodnia okresu Wielkanocnego

Aklamacja
Wyszedłem od Ojca i na świat przyszedłem, znowu opuszczam świat i wracam do Ojca.

(J 16, 20-23a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość. Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat. Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać".

Chrystus wyszedł od Ojca i przyszedł na świat, aby każdy, kto ujrzy w Nim chwałę Mesjasza Bożego, nie zginął w piekle, ale miał życie wieczne w Domu Ojca. Po śmierci zobaczymy Chrystusa twarzą w twarz i rozradujemy się radością, której nikt nie zdoła nam odebrać. W tym dniu wejdziemy w pełnię boskiego objawienia, które stanie się widzeniem i już o nic nie będziemy pytać Chrystusa.
Marek Ristau

adsenior

Sobota, 11 maja 2024
6 tygodnia wielkanocnego

Por. J 16, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wyszedłem od Ojca i na świat przyszedłem,
znowu opuszczam świat i idę do Ojca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

J 16, 23b-28

Opuszczam świat i idę do Ojca

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O cokolwiek prosilibyście Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna.

Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie oznajmię wam o Ojcu. W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię wam, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wy Mnie umiłowaliście i uwierzyliście, że wyszedłem od Boga.

Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Kolejna uroczysta zapowiedź Jezusa, wprowadzona typowo Janową formułą: „zaprawdę, zaprawdę powiadam wam”. Tym razem Jezus zachęca nas, byśmy w Jego imię prosili Ojca o wszystko, by nasza radość z otrzymania była pełna.

Co więcej, podkreśla nawet, że nie będzie już musiał wstawiać się za nami u Ojca, nie będzie zatem musiał pełnić funkcji pośrednika, ponieważ Ojciec sam nas miłuje. Dlaczego? Bo uwierzyliśmy Jego Synowi i umiłowaliśmy Go.

Bóg Ojciec nie jest w stanie odmówić niczego temu, kto kocha Jego Syna. Jakie to ludzkie i piękne.

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

12 MAJA 2024

Niedziela
Niedziela - Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

Aklamacja (Mt 28, 19a. 20b)
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody. Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.

(Mk 16, 15-20)
Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie". Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Jezus jest Tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko. On każdego, który przychodzi do Niego, napełnia Duchem Świętym i mocą. W mocy Ducha Świętego jesteśmy świadkami Jezusa, głosicielami Ewangelii, apostołami, prorokami, ewangelistami, pasterzami i nauczycielami. W imię Jezusa wyganiamy demony, uzdrawiamy chorych i mówimy innymi językami. Pan jest z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata, wstawia się za nami i współdziała z nami.
Marek Ristau

adsenior

Poniedziałek, 13 maja 2024
7 tygodnia wielkanocnego

Kol 3, 1

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze,
gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

J 16, 29-33

Odwagi, Ja zwyciężyłem świat

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Uczniowie rzekli do Jezusa: «Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie potrzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś».

Odpowiedział im Jezus: «Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną.

To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale odwagi! Ja zwyciężyłem świat».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Uczucie samotności i opuszczenia jest chyba jednym z najbardziej przykrych doświadczeń, jakie spadają na ludzi w różnych momentach ich życia. Nie byli go pozbawieni nawet uczniowie Jezusa, co zresztą On wyraźnie im zapowiedział. Rozejdą się, a właściwie – rozproszą pod wpływem strachu o swój los (niczym ci w drodze do Emaus) i zostawią Jezusa samego w chwili, kiedy On najbardziej będzie potrzebował ich obecności – wobec zbliżającej się męki i śmierci.

Jezus jednak daje wyraz swemu głębokiemu przekonaniu, że choć będzie opuszczony przez ludzi, to przecież nie opuści Go Jego Ojciec. Czy w tym momencie nie wiedział jeszcze, że Ojciec wystawi Go na najtrudniejszą próbę: gdy na krzyżu odczuje całkowite opuszczenie i będzie wołał słowami psalmu: „Boże, mój Boże, czemuś mnie opuścił?!”

Ten, który zwyciężył świat i szatana, musiał najpierw przezwyciężyć samego siebie.

Pomóż mi, Panie, w Tobie przezwyciężać uczucie samotności i zagubienia w wielkim i obcym świecie.

ks. Wojciech Michniewicz