Pielgrzymki i ich znaczenie dla wierzących

martin

Pielgrzymka – podróż podjęta z pobudek religijnych do miejsc świętych. Motywem podjęcia trudu pielgrzymowania może być chęć zadośćuczynienia za popełnione występki lub też chęć wyrażenia prośby, np. o zdrowie, o pomyślność. Pątnicy pielgrzymują również, ażeby wyrazić wdzięczność, np. za urodzenie dziecka, odzyskanie sprawności fizycznej. Pielgrzymowanie wiąże się też ze składaniem wotum w sanktuarium, do którego się wędrowało, jak to ma np. miejsce w katolicyzmie.

Pielgrzymki mogą być zbiorowe lub indywidualne. Pielgrzymki zbiorowe organizowane są przez instytucje religijne. Indywidualni pątnicy mogą też przyłączać się do większych grup pielgrzymich.

Pielgrzymowanie jako przejaw religijności znany był już w starożytności (Starożytny Egipt, Grecja czy Rzym). Również w kulturach Bliskiego Wschodu istniały tradycyjne dni, w których pielgrzymowano (np. do Jerozolimy w czasach biblijnych na święto Paschy). Tradycja żydowska przejęta została przez chrześcijan, którzy pielgrzymowali już w czasach starożytnych do Ziemi Świętej (por. Anonimus Piacentinus, Egeria), a następnie do sanktuariów europejskich, gdy Palestyna dostała się pod panowanie muzułmańskie w 638. Czasów wczesnego średniowiecza sięga europejska tradycja pielgrzymowania do grobu św. Jakuba Apostoła w Hiszpanii i grobów apostołów Piotra i Pawła w Rzymie.

W zależności od ustaleń organizacyjnych, pielgrzymi otrzymują m.in. kolorowe chusty, certyfikaty uczestnictwa, karty pielgrzyma lub emblematy upamiętniające udział w pielgrzymce.

W niektórych religiach pielgrzymki mają charakter obowiązkowy, np. pielgrzymka do Mekki w tradycyjnym Islamie.

Badaniem pielgrzymek, jako formy turystyki, zajmują się geografia turyzmu oraz geografia religii.

martin

Pielgrzymki i ich znaczenie jest praktycznie znane , lecz mimo ,ze mam czas to bym sie nie wybrał w takową podróż, przede wszystkim nie cierpię tloków i zgiełku , harmidru, który zawsze towarzyszy takowym " imprezom "
Poza tym występki przeciw Bogu ,dekalogowi, nauką Jezusa , bliźnim nie spełnią zamierzeniom i celowi " odkupienia " wykroczeniom przeciw tym zasadom, zasadom wiary i dogmatom wiary , oraz podstaw współżycia z innymi.
Być może ktoś z forum był na jakiejś pielgrzymce , można by było sie podzielić wrażeniami.
Co prawda wiele słyszałem , opinii na temat pielgrzym owania , lecz myśle że jest wiele wymyślonych historyjek .
Ale jestem pewien że sie " urodziło " wiele przyjaźni i miłości.
Kiedyś ktoś opowiadał historie prawdziwą , mianowicie że jakaś para "wychodziła " małżeństwo. , czego po gratulować tym ludziom można z serca

martin

Do tych pielgrzymek chyba nie należy nic dodawać

martin

Fatima

sindbad

w moim kraju pielgrzymki nie są popularne i jeszcze o zadnej nie słyszałem...ale o pieszej wędrówce na bosaka po skałach na górę carrantowhill w dzień św.patryka to widziałem tłumy i nawet sam w niej uczestniczyłem (ale w adidaskach)...jak pan powiedział kiedyś co kraj to obyczaj..

martin

Chyba Polska jest jedynym krajem o tylu pielgrzymkach i ludzi pielgrzym ujących , jest fenomen na skale chyba światowy, co prawda w Niemczech sa organizowane pielgrzymki do różnych miejsc uznanych za Święte , lub mające wpływ na wiarę , zdrowie , uzdrawianie z chorób , lecz jest to czynione bez wielkiej pompy , skromnie i z spokojem

adsenior

Nigdy nie byłem i prawdopodobnie nie będę na pielgrzymce. Ale podziwiam pielgrzymów. Swego czasu Wujek mojej Bogusi był na takowej, wspominał ja przez wiele lat, jako jedno z większych przeżyć w życiu.

martin

Asyż (włoski Assisi) – włoskie miasto i gmina położone na południowy wschód od Perugii, w regionie Umbria, w prowincji Perugia. Wg danych na rok 2004 gminę zamieszkują 24 443 osoby, 131,4 os./km². W starożytności istniała na tym terenie niewielka osada etruska. W III wieku p.n.e. pod panowaniem rzymskim jako Asisium. Od XII wieku należał do Księstwa Spoleto i uczestniczył w wielu wojnach z sąsiednimi miastami, a zwłaszcza z Perugią. Pod koniec XII wieku Asyż zdobył niepodległość i w 1184 ustanowiono w nim samorząd miejski. Miasto brało udział licznych zatargach z Państwem Kościelnym, do którego zostało włączone w 1367. Dopiero w 1860 Asyż został włączony w skład Zjednoczonego Królestwa Włoch.

26 września 1997 roku silne trzęsienie ziemi spowodowało zawalenie się części sklepienia Bazyliki św. Franciszka. Zginęło czterech zakonników (jeden z nich był Polakiem). Dzisiaj Bazylika jest odrestaurowana, ale fragmentów fresków sklepienia nie udało się odtworzyć.

Asyż jest najbardziej znany jako miejsce narodzin św. Franciszka i św. Klary oraz z pojednania międzynarodowego, religijnego i pokoju na świecie. W mieście odbywają się zapoczątkowane przez papieża Jana Pawła II Światowe Dni Modlitw o Pokój. Pierwsze miało miejsce 27 października 1986. Wspólnie modlili się wówczas przedstawiciele chrześcijaństwa, żydzi, muzułmanie, buddyści, hinduiści, sintoiści, dżiniści, wyznawcy religii afrykańskich oraz indiańskich religii plemiennych[1].

[img]
[link widoczny dla zalogowanych]
[/img]

compfin

Słyszałem, że podczas pielgrzymek dokonują się cuda. Ja swojego cudu doświadczyłem za sprawą uzdrowiciela Marvina ([link widoczny dla zalogowanych]). Dostałem wyrok śmierci od lekarza. Miałem nowotwór płuc z przerzutami do wątroby i skóry. Nieoperacyjny, bez możliwości leczenia. Zacząłem odwiedzać Marvina żeby odnaleźć się w tej sytuacji... a po trzeciej wizycie objawy zaczęły ustępować. Udałem się do lekarza i okazało się, że przerzutów na skórze już nie ma. Po 5 spotkaniach z Marvinem znacząco zmniejszył się nowotwór w płucach. Teraz minął rok, a ja kwalifikuję się do operacji i leczenia chemią. To prawdziwy cud! Przecież miałem już nie żyć.

adsenior

Gość

Byłam kiedyś z pieszą pielgrzymką do Częstochowy.
Ciężko było, fajnie- tak bardzo- choć to chyba kolokwializm.
Nie zapomnę tego nigdy, bo tak jakoś w naszym życiu obrastamy w rzeczy,
dużo ich wokół, potrzebne, niepotrzebne: książki, gazety, bibeloty.
W drogę człowiek niewiele zabiera,plecak, dobre buty- tak niewiele trzeba.
Zostaje sam ze sobą, choć wokół są ludzie, muzyka.
Pielgrzymami jesteśmy, ciągle w drodze, tu na Ziemi, tylko na chwilę.