jak poradzić sobie...

Peggy

Tak mnie naszły dość dziwne myśli i zastanowienia. A tutaj jest liczba zróżnicowanych wiekowo osób, wiec może każdy będzie miał coś do powiedzenia.

Jak poradzić sobie, najprościej mówiąc z życiem?
Przymknąć na nie oko, czy brać wszystko na poważnie?

Szczerze mówiąc, mam ostatnio gorsze i lepsze dni. Wszystko w zależności od wydarzeń z chwil poprzednich. I ciężko zebrać się w kupę by brać albo na poważnie albo z przymróżeniem oka.
Wiem, że czasami ciężko poradzić sobie z każdym dniem i nie chcę wrócić do tego, ale widzę, że czasami wracam.
Więc dlatego wymyśliłam ten temat:)

adsenior

Pani Aniu, życie jest piękne, jest to dar który nam dali rodzice, ale to od nas zależy jak je przeżyjemy. Oczywiście nie ma samych szczęśliwych dni, nie zawsze ślepy los uśmiecha się do nas, ale, najlepiej wyraża to w piosence pani Geppert /nb. tekst piosenki to słowa piewczyni niejakiego Soso/. Dedykuję Pani to co ja chcę wyrazić słowami, w Pani wątku, a wspaniale przekazuje w formie piosenki pani Geppert.

<iframe width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/rnPWWE5Ug2M" frameborder="0"></iframe>

Peggy

Wiem panie Adseniorze, że życie jest piękne. Nauczyłam się dostrzegać to piękno po czasie, który był dla mnie czasem przemyśleń i czasem tego niepięknego życia.
ALe teraz już czasami nie wyrabiam. Boję się powrotu tamtego czasu.
Życie piękne jest dopiero po czasie, kiedy uświadomi sobie człowiek ile mógł stracić nie mając życia. Wtedy dostrzega jego piękno.
Tylko boję się stracić to przekonanie.
Codziennie powtarzam sobie, że życie jest piękne, że nie ma co się przejmować tym czy tamtym. Ale trudno tak, kiedy za chwile dobija coś innego.

adsenior

Pani Aniu, nawet najdłuższy okres niepowodzeń, złego losu kiedyś mija, trzeba zacisnąć zęby i przeczekać. Jeden z śp. Wujków wtedy mówił wtedy: USZY DO GÓRY, co i Pani radzę stosować!

sindbad

najważniejsze w tym wszystkim jest to aby uczyć sie błędach,,,,ale tu jest mały haczyk -czy wszyscy umieją uczyć się na własnych i cudzych błędach...? weim bardziej i łatwiej jest się uczyć na cudzych błędach ale los jak to napisał pan andrzej chce nam coś przez te doświadczenia przekazać,,,aniu faktem jest ze jak zycie z zaskoczenia nas doświadcza i mamy słabą psychikę to mozna złapać doła,ale my twardziele stawiamy czoła wyzwaniom ...ważne jest aby swoje zycie przeżyć najlepiej jak umiemy...czego tobie i wszystkim życzę..

adsenior

Tu Pan Andrzej ma rację, ileż to razy się zdarzyło, że popełniałem ten sam, kardynalny błąd?

Peggy

no popełniamy ten sam. W tak ważnej a jednak błahej sprawie...
Wiem, że najważniejsze to dobrze się nastawić, ale czasami mi ciężko. Tym bardziej teraz znowu jak powraca mi to samo.
Uczyć sie na błędach można tylko i wyłącznie na swoich. na cudzych jest jakoś tak ciężko, ale popełniając stale ten sam błąd zastanawiam się czy coś ze mną nie tak?

Pentryt

Ja stosuję zasadę:
- brać z życia ile się da,
- nie przejmować się niepowodzeniami ale wyciągać wnoski,
- słuchać rad starszych (z czasem dostrzegłem że jednak często mają rację z racji doświadczenia),
- gorsze dni brać na przeczekanie.

Fading Away

Chce brac z zycia z humorem. Nie przejmowac sie kazda gorsza sprawa. Ale wiadomo,ze sa chwile kiedy to sie nie liczy. Kiedy tak naprawde wszystko jakis sens traci.